Το ποδόσφαιρο, είναι ένα απλό παιχνίδι, γι’ αυτό και είναι αγαπητό. Έτσι λένε οι ειδικοί του ποδοσφαίρου. Όμως είναι και κάτι παραπάνω: είναι Ιστορία, λειτουργεί συχνά ως συνεκτικός ιστός της κοινωνίας μιας χώρας, είναι η έκφραση της ψυχολογίας ενός τόπου. Tο ποδόσφαιρο είναι έκφραση της «ζωικής ορμής» του Α. Μπερξόν, αυτής της τυφλής, ανυπότακτης σε κανόνες δύναμης που στάθηκε η αιτία για να δημιουργηθεί ζωή στα διάφορα επίπεδά της. Αυτή η ζωική ορμή ήταν που έδωσε ώθηση στην ελληνική εθνική ομάδα και κατέκτησε έναν ευρωπαϊκό τίτλο που ίσως ποτέ μα ποτέ ξανά να μην ξαναπλησιάσει. Τι έγινε τότε; Ποιες δυνάμεις «συνωμότησαν» για να υποκλιθεί ο ποδοσφαιρικός κόσμος στη μικρή και κακοσυστημένη και ασήμαντη ομάδα, που μέχρι τότε προκαλούσε αποστροφή και θλίψη;

Στα τέλη του 19ου αιώνα έγινε γνωστή στην Ελλάδα η ποδοσφαίρισις, απόδοση του αγγλικού όρου football. Οι πρώτοι επίσημοι διεθνείς αγώνες ποδοσφαίρου παρουσιάστηκαν στους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 1896, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι τα λιμάνια του Πειραιά, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης και της Κωνσταντινούπολης δέχτηκαν πρώτα το νέο άθλημα, γιατί εκεί ναυλοχούσαν τα αγγλικά πλοία. Επίσης, οι Έλληνες φοιτητές και μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη γνώριζαν το νέο άθλημα και το έφερναν στην πατρίδα.

Η πρώτη εμφάνιση ελληνικής μεικτής ομάδας ποδοσφαίρου πραγματοποιήθηκε στους Μεσολυμπιακούς Αγώνες του 1906, και η σύνθεσή της βασίστηκε σε αθλητές του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου της Αθήνας. Ακολούθησε η ομάδα του 1919 που έλαβε μέρος στους Διασυμμαχικούς Αθλητικούς Αγώνες στο Παρίσι. Αυτή η ομάδα είχε πιο «πανελλήνιο» χαρακτήρα καθώς μετείχαν παίκτες τόσο από διάφορες αθηναϊκές ομάδες, όσο και από ομάδες του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Την αμέσως επόμενη χρονιά, η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή συγκρότησε επίσημα πλέον την ομάδα που θα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920. Τότε, τον Αύγουστο του 1920, δόθηκε και η πρώτη αναμέτρηση της Εθνικής μας σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία (FIFA), στην οποία η ελληνική ομάδα συνετρίβη από τη Σουηδία στην Αμβέρσα με 9-0!

Το 1926 ιδρύεται η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ), οπότε το ποδόσφαιρο στη χώρα μας αποκτά τον δικό του επίσημο και ανεξάρτητο φορέα. Τον Απρίλιο του 1929 διεξάγεται ο πρώτος επίσημος αγώνας της Εθνικής Ελλάδος υπό τη διοίκηση πλέον της ΕΠΟ. Η Εθνική ηττάται από τα δεύτερα της Ιταλίας, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, με 1-4! Έκτοτε η Εθνική κινήθηκε για αρκετά χρόνια στην αφάνεια, με ελάχιστες διακρίσεις και ακόμη πιο λίγες συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις.

Προς τα μέσα της δεκαετίας του 1960 ο φίλαθλος κόσμος είχε την ευκαιρία να ζήσει από κοντά την πιο χαρισματική φουρνιά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της εποχής εκείνης έχασε στο νήμα τη συμμετοχή στο Μουντιάλ του 1970. Ακολούθησε το 2004 η τεράστια επιτυχία στα γήπεδα της Πορτογαλίας, όταν η Εθνική στέφθηκε επάξια πρωταθλήτρια Ευρώπης. Το θετικό όμως ήταν ότι δεν στάθηκε εκεί, αλλά προχώρησε φτάνοντας, δέκα χρόνια μετά, να έχει μια σταθερή πορεία, συμμετέχοντας ανελλιπώς σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις με εξαίρεση το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Αποκορύφωμα της προσπάθειας αυτής ήταν η πρόκρισή της στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, που την έβαλε ανάμεσα στις 16 καλύτερες ομάδες του πλανήτη.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης
Εκδότης – Διευθυντής

Τεύχος 627 (Σεπτέμβριος 2020)

Δείτε Περισσότερα >>