Maxime Raybaud

 Απομνημονεύματα από την Ελλάδα

Μετάφραση: Παναγιώτα Σαράφη

εκδ. Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδας, 2020 & 2021

τόμ. Α΄.,σελ. 404, τόμ. Β΄., σελ. 556, τιμή: 20,00 + 30,00 €

Ο Γάλλος Φιλέλληνας Ζαν-Φρανσουά-Μαξίμ Ρεμπώ  (1795-1894) έφτασε στην Ελλάδα στις αρχές Αυγούστου του 1821, με την αποστολή που οργάνωσε με δικά του χρήματα Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, προκειμένου να λάβει μέρος στον ελληνικό αγώνα της ανεξαρτησίας. Απέπλευσε από τη Μασσαλία για την Ελλάδα στις 18 Ιουλίου 1821 και αποβιβάστηκε στο Μεσολόγγι στις 2 Αυγούστου 1821. Συμμετείχε στην πολιορκία και στην άλωση της Τριπολιτσάς, το Σεπτέμβριο του 1821. Έλαβε μέρος στην αποστολή στη Θεσσαλία, καθώς επίσης στην εκστρατεία του Μαυροκορδάτου στο Πέτα.

Ο Ρεμπώ θα συμβάλλει θετικά στη συγκρότηση του τάγματος των Φιλελλήνων. Υπολοχαγός στον γαλλικό στρατό, προτείνεται από την Προσωρινή Διοίκηση να προβιβαστεί σε λοχαγό. Μετά την ήττα των Ελλήνων στο Πέτα θα συγκεντρώσει, με εντολή του Μαυροκορδάτου, τους επιζώντες Φιλέλληνες και θα τους οδηγήσει σε αποστολή στο Κρυονέρι. Η προοπτική μιας επ’ αόριστον αχρηστίας των Φιλελλήνων και η διάψευση των ελπίδων του για στρατιωτική οργάνωση τον ώθησαν να επιστρέψει στη Γαλλία. Η απόφασή του αυτή συμπίπτει χρονικά και με τη διαγραφή του από τα στελέχη του γαλλικού στρατού εξαιτίας της αναχώρησής του και της απουσίας του από τη Γαλλία χωρίς άδεια.

Κατά την παραμονή του στη Γαλλία επιχείρησε την αποκατάστασή του στο γαλλικό στράτευμα, από το οποίο είχε διαγραφεί χωρίς όμως επιτυχή αποτελέσματα. Κατά την περίοδο αυτή εξέδωσε σε δύο τόμους τις αναμνήσεις του από τον ελληνικό αγώνα της ανεξαρτησίας: Memoires sur la Grece, pour servir a I’histoire de la guerre de I’independance, accompagnes de plan topographiques, Paris, ed. Tournachon–Molin, 1824-1825. Kίνητρο για τη συγγραφή των αναμνήσεών του από την Ελλάδα αποτέλεσαν οι καταγραφές διαφόρων συγγραφέων για τον ελληνικό αγώνα οι οποίοι επιστρέφοντας στη χώρα τους μετά από μια σύντομη παραμονή στην Ελλάδα, εμφανίζονταν με την πεποίθηση ότι ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να μιλούν για εκείνες τις υποθέσεις στις οποίες ισχυρίζονταν ότι είχαν διαδραματίσει πρωταρχικό ρόλο, υπονοώντας κυρίως τον συμπατριώτη και αντίζηλό του Φιλέλληνα Ολιβιέ Βουτιέ.

Toν Σεπτέμβριο του 1825 επιστρέφει στην Ελλάδα συνοδεύοντας την πρώτη αποστολή εθελοντών και πολεμοφοδίων που εστάλησαν από την Φιλελληνική Επιτροπή του Παρισιού. Την επόμενη χρονιά θα ακολουθήσει τον Ιωάννη Κωλέττη  σε εκστρατεία στην Αταλάντη, στη διάρκεια της οποίας θα μονομαχήσει με τον Βουτιέ. Θα επιστρέψει για μια ακόμα φορά στη Γαλλία και το 1828, με το εκστρατευτικό σώμα του Μαιζών στην Πελοπόννησο, ως επίσημος τοπογράφος. Το 1831 διορίστηκε προξενικός υπάλληλος της Γαλλίας στην Άρτα και αργότερα πρόξενος στην Κύπρο. Το 1836 τιμήθηκε από τον βασιλιά Όθωνα με το παράσημο του Ιππότη του Χρυσού Σταυρού  του Τάγματος του Σωτήρος και με το Αριστείο του Αγώνος.

Το έργο του Απομνημονεύματα από την Ελλάδα, αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία για την ιστορία της περιόδου από έναν αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων. Δικαίως θεωρείται από πολλούς ιστορικούς ως «ο πιο αξιόπιστος από όλους τους Γάλλους απομνημονευματογράφους και ιστοριογράφους».

Τεύχος 672 (Ιούνιος 2024)

Δείτε Περισσότερα >>