Επικαιρότητα & Ιστορία – Τεύχος 627

Επικαιρότητα & Ιστορία

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΣ

Βρέθηκαν τα παλιότερα ίχνη ιππευτικής τέχνης

Από πότε ιππεύουν οι άνθρωποι; Είναι ένα διαχρονικό ιστορικό ερώτημα, που συνδέεται αναπόσπαστα με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Τώρα, ένα σημαντικό εύρημα στο ταφικό συγκρότημα «Novoilinovsky-2», που βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Τόμπολ στο Καζαχστάν, μεταβάλει καθοριστικά τις γνώσεις μας για το θέμα.

Σύμφωνα με μελέτη Ρώσων και Καζάχων αρχαιολόγων, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Archaeological Science, ανάμεσα στις άλλες ταφές, οι οποίες χρονολογούνται στο 1600 π.Χ. (Εποχή του Χαλκού), εντοπίστηκαν οι σκελετοί ενός ιππέα και δύο αλόγων. Οι επιστήμονες κατάφεραν να καθορίσουν τόσο την ηλικία του ιππέα (γύρω στα 20 χρόνια) όσο και των αλόγων (περίπου 18 ετών). Επιπλέον, ανακάλυψαν ίχνη αρχαίων χαλινών και κυρίως αλλοιώσεις στο κρανίο των ζώων, οι οποίες πιθανώς προκλήθηκαν από τη συνεχή πίεση ιμάντα ή χαλιναριού, ενώ ανάλογα σημάδια εμφανίζονται στα δόντια και τα ζυγωματικά. Αυτό σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα άλογα χρησιμοποιούνταν για ιππασία και όχι μόνο για τη μεταφορά πολεμικών αρμάτων, γεγονός που καθιστά το εύρημα μοναδικό, καθώς είναι παλαιότερο κατά 700 χρόνια από το αμέσως αρχαιότερο δείγμα ιππευτικής τέχνης, παγκοσμίως.

Εξάλλου, από τα στοιχεία που συγκέντρωσαν, οι συντάκτες της μελέτης πιθανολογούν πως ο θαμμένος άντρας ήταν πολεμιστής που ανήκε σε ισχυρή κοινωνική ελίτ ή ένα είδος αστυνομικού της εποχής.

Η πρώτη «συνάντηση» αυτόχθονων Αμερικανών και κάτοικων της Πολυνησίας

Ο Ειρηνικός Ωκεανός καλύπτει σχεδόν το ένα τρίτο της επιφάνειας της γης, ωστόσο οι κάτοικοι της Πολυνησίας ήρθαν σε επαφή με τους ιθαγενείς της Νότιας Αμερικής περίπου τρεις αιώνες πριν από την άφιξη του Κολόμβου στην αμερικανική ήπειρο. Αυτό υποστηρίζουν ειδικοί επιστήμονες σε έρευνα που δημοσιεύουν στο επιστημονικό περιοδικό Nature, η οποία στηρίχτηκε στην συγκριτική ανάλυση ολόκληρου –για πρώτη φορά– του γονιδιώματος σε δείγματα DNA που λήφθηκαν από σημερινούς κατοίκους τόσο της Πολυνησίας όσο και των βορειοδυτικών ακτών της Νότιας Αμερικής. Επιπλέον, με τη χρήση ποικίλων στατιστικών μοντέλων, διαπίστωσαν ότι η «συνάντηση» των πληθυσμών αυτών έγινε για πρώτη φορά γύρω στο 1200 μ.Χ., δηλαδή «προτού οι Ευρωπαίοι εμφανιστούν στην “σκηνή”», όπως ανέφερε ο ελληνικής καταγωγής μεταδικτατορικός ερευνητής στις βιοϊατρικές επιστήμες δεδομένων στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (ΗΠΑ), Αλεξάντερ Ιωαννίδης.

Μολονότι οι επαφές των δύο πληθυσμών ανά τους αιώνες είναι γνωστές, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την καλλιέργεια γλυκοπατάτας και κολοκύθας στη Νότια Αμερική που καταγράφεται και σε όλα τα σωζόμενα γραπτά τεκμήρια της Πολυνησίας, οι επιστήμονες ερευνούν περαιτέρω αν οι κάτοικοι της Πολυνησίας ήταν αυτοί που ταξίδεψαν πρώτοι στις περιοχές όπου σήμερα βρίσκεται η Κολομβία και το Εκουαδόρ και αναμείχθηκαν γενετικά με τον τοπικό πληθυσμό πριν επιστρέψουν στην πατρίδα τους ή συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Έρευνα για τους μαζικούς τάφους από τη «φυλετική σφαγή της Τάλσα» το 1921

Στις 31 Μαΐου και την 1η Ιουνίου 1921 ομάδες οπλισμένων λευκών πολιτών πυρπόλησαν μια ολόκληρη περιοχή στην Tάλσα της Οκλαχόμα (ΗΠΑ), αφήνοντας πίσω τους 300 Αφροαμερικανούς κατοίκους νεκρούς και περισσότερα από 1.200 σπίτια κατεστραμμένα. Αφορμή για το πογκρόμ, που έμεινε στην ιστορία ως «Η φυλετική σφαγή της Τάλσα», ήταν η (αναπόδεικτη) πληροφορία ότι ένας 19χρονος Αφροαμερικανός είχε επιτεθεί σε μια 17χρονη λευκή επιθεωρήτρια ανελκυστήρων.

Για πολλές δεκαετίες, η υπόθεση είχε ξεχαστεί και ελάχιστοι Αμερικανοί γνώριζαν τα γεγονότα. Το 1997 οι αρχές της Τάλσα πραγματοποιήσαν έρευνα για τη συγκέντρωση μαρτυριών σχετικά με το θέμα, ενώ το 2015 το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν έλαβε μια επιστολή με περιγραφές των σπιτιών που καίγονταν, των αεροπλάνων που πέταγαν πολύ χαμηλά και των εκκωφαντικών ριπών από τα όπλα των δραστών.

Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Δήμος της πόλης ανακοίνωσε ότι, με τη συνδρομή αρχαιολόγων, ιατροδικαστών και ανθρωπολόγων, θα διενεργήσει εκσκαφή και εκτεταμένη έρευνα στο νεκροταφείο Oaklawn, όπου μετά από σάρωση με ραντάρ εκτιμάται ότι βρίσκονται μαζικοί τάφοι εκείνης της εποχής. «Τα τελευταία 99 χρόνια κανένας άλλος οργανισμός ή κυβερνητικός φορέας δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ στη διερεύνηση της υπόθεσης, που αναζητά την αλήθεια για το τι πραγματικά συνέβη στην Τάλσα το 1921 » δήλωσε σχετικά ο δήμαρχος Τζ. Τ. Μπάιναμ (G. T. Bynum).

Ταυτοποιήθηκαν τα οστά του τσάρου Νικόλαου Β΄ και της οικογένειάς του

Τα οστά που βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο σε δάσος κοντά στο Εκατερίνμπουργκ της κεντρικής Ρωσίας ανήκουν στον τσάρο Νικόλαο Β΄, τη σύζυγό του και τα πέντε παιδιά τους, ανακοίνωσε πριν από μερικές εβδομάδες η Ρωσική Ερευνητική Επιτροπή που είχε συσταθεί γι’ αυτό τον σκοπό, θέτοντας τέλος σε ένα ιστορικό μυστήριο πολλών δεκαετιών. Τα οστά εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 1979, αλλά η ανακάλυψή τους δημοσιοποιήθηκε το 1991. Δύο χρόνια αργότερα, ξεκίνησε η πρώτη έρευνα για την ταυτοποίησή τους, που ολοκληρώθηκε το 1998 χωρίς απτά αποτελέσματα. Το 2007 η υπόθεση άνοιξε εκ νέου όταν ήρθαν στην επιφάνεια νέα στοιχεία, αλλά η έρευνα μπήκε στην τελική της φάση το 2015 με την εκταφή των λειψάνων.

Η επιτροπή πραγματοποίησε συνολικά 37 διαφορετικές ιατροδικαστικές εξετάσεις με τη χρήση ειδικών μοριακών-γενετικών τεστ, προκειμένου να καταλήξει στο οριστικό συμπέρασμά της. «Τα λείψανα των δύο ανθρώπων, που ανακαλύφθηκαν το 2007, ανήκουν στην κόρη και τον γιο του Νικολάου και της Αλεξάνδρας Ρομανόφ. Η βιολογική συγγένεια με τους δύο γονείς έχει ταυτοποιηθεί » δήλωσε στην εφημερίδα Ισβέστια  η επικεφαλής ερευνήτρια Μαρίνα Μολόντσοβα (Marina Molodtsova), ενώ επιπλέον η εκπρόσωπος της ερευνητικής επιτροπής διευκρίνισε πως «οι αναλύσεις μας διαψεύδουν την εκδοχή ότι οι σοροί καταστράφηκαν με θειικό οξύ και στη συνέχεια αποτεφρώθηκαν ».

Ανακαλύψτε περισσότερα στο Τεύχος 627 Σεπρεμβρίου 2020>>