Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΓΕΡΙΑΣ

Του Γκρεγκ Μπέγερ, Ιστορικός και δημοσιογράφος.

Απόδοση: Δ. Ν. Γεράκης.

Από το 1954 έως το 1962 η Γαλλία βρισκόταν σε μια κρίση που επιδεινωνόταν μέρα με τη μέρα. Η Αλγερία ήθελε την ανεξαρτησία της και αγωνιζόταν με νύχια και με δόντια για να την κερδίσει από τους Γάλλους. Από οργανωμένες τρομοκρατικές επιθέσεις μέχρι πόλεμο πλήρους κλίμακας, μαζικές φυλακίσεις, ο πόλεμος ήταν πράγματι περίπλοκος, βίαιος και δύσκολος στην επίλυση.

Όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα, η Γαλλία ήταν έτοιμη να χάσει. Ο πόλεμος ανεξαρτησίας της Αλγερίας ήταν ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο του ιμπεριαλισμού και της ευρωπαϊκής κυριαρχίας, και προστέθηκε στη μακρά λίστα των αποικιακών εξεγέρσεων.

Ιστορικό του Αλγερινού Πολέμου της Ανεξαρτησίας – Σφοδρές συγκρούσεις και μεγάλη αγριότητα 

Η κατάκτηση της Αλγερίας ήταν μία διαδικασία δεκαετιών, που ξεκίνησε το 1830 και διήρκεσε μέχρι τον 20ό αιώνα.

Το 1830, με το πρόσχημα της καταδίωξης των Βερβερίνων πειρατών που έβρισκαν καταφύγιο στα παράλια της βόρειας Αφρικής, ο βασιλιάς Κάρολος Ι΄ διέταξε εκστρατεία κατ’ αυτής της, ακόμα τότε, επαρχίας της παρακμασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η άγρια αντίσταση των φυλών της ερήμου ανάγκασε τους Γάλλους εισβολείς να εμπλακούν σε πολύχρονο κατακτητικό πόλεμο μέχρι την τελική παράδοση του εμίρη Αμπντ-ελ-Καντέρ το 1847. Η Αλγερία εντάχθηκε στη Γαλλική Αυτοκρατορία ως αποικία εγκατάστασης και το 1848 ανακηρύχθηκε τμήμα του γαλλικού κράτους. Χρησιμοποιήθηκε σε πρώτη φάση για τον εκτοπισμό των ριζοσπαστών επαναστατών του 1848 και στη συνέχεια για τη μετεγκατάσταση των προσφύγων από την Αλσατία και τη Λωρραίνη, όταν οι δύο γαλλικές επαρχίες προσαρτήθηκαν από τη Γερμανία μετά την ήττα στον σύντομο γαλλο-πρωσικό πόλεμο του 1870/1871. Οι ιθαγενείς καλλιεργητές εκδιώχθηκαν από τα εύφορα εδάφη της μεσογειακής ακτής και αυτά διανεμήθηκαν σε Γάλλους εποίκους. […]

Τεύχος 688 (Οκτώβριος 2025)

Δείτε Περισσότερα >>