Επικαιρότητα & Ιστορία
Επικαιρότητα & Ιστορία – Τεύχος 650
Επικαιρότητα & Ιστορία
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΣ
Πλήρης ανακατασκευή κεφαλιού γυναίκας από την Εποχή του Χαλκού
Το κεφάλι μιας γυναίκας που έζησε στην Κεντρική Ευρώπη πριν από σχεδόν 4.000 χρόνια κατάφεραν να ανακατασκευάσουν ψηφιακά οι αρχαιολόγοι, χρησιμοποιώντας στοιχεία από το DNA που βρέθηκε στον σκελετό της. Σύμφωνα με τη χρονολόγηση που έγινε σε νεκροταφείο της πρώιμης εποχής του Χαλκού στην περιοχή της σημερινής Βοημίας, όπου βρέθηκαν τα οστά της, η γυναίκα που έζησε μεταξύ του 1880 και του 1750 π.Χ. Είχε καστανά μάτια και μαλλιά και ανοιχτόχρωμο δέρμα, ενώ ήταν ενταφιασμένη με πέντε χάλκινα βραχιόλια, δύο χρυσά σκουλαρίκια, ένα κολιέ με περισσότερες από 400 κεχριμπαρένιες χάντρες και τρεις χάλκινες βελόνες ραπτικής, εξαιρετικά δείγματα του πολιτισμού των Unetice, μιας ομάδας λαών της Κεντρικής Ευρώπης εκείνης της περιόδου. «Μολονότι δεν γνωρίζουμε την ταυτότητα της γυναίκας, σίγουρα ήταν πολύ εύπορη» δήλωσε ο αρχαιολόγος του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας της Ακαδημίας Επιστημών της Τσεχικής Δημοκρατίας, Μιχάλ Ερνέ.
Στην περιοχή βρέθηκαν συνολικά 27 τάφοι, που περιείχαν αξιόλογα ευρήματα, συμπεριλαμβανομένων περίπου 900 κεχριμπαρένιων αντικειμένων. Το κεχριμπάρι προερχόταν από την Βαλτική, κάτι που αποδεικνύει ότι οι Unetice αποτελούσαν μέρος ενός εκτεταμένου εμπορικού δικτύου στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.
Επανενώθηκαν τμήματα σπάνιου ξίφους των Βίκινγκς
Δύο κομμάτια εξαιρετικά περίτεχνου ξίφους των Βίκινγκ που είχαν χωριστεί για περίπου 1.200 χρόνια ενώθηκαν ξανά, εξακολουθώντας να ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους. Τα κομμάτια ανακαλύφθηκαν με διαφορά ενός έτους από ερασιτέχνες κυνηγούς θησαυρών στο Στάβαγκερ, κατά μήκος των δυτικών ακτών της Νορβηγίας. Το ξίφος ανήκει σε «σπάνιο τύπο, γνωστό στη Σκανδιναβία αλλά βρίσκεται επίσης στη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη» δήλωσε στο Live Science η αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, Αν Ζανέτ Γκλόρσταντ. Η λεπίδα λείπει, αλλά η λαβή είναι πλούσια διακοσμημένη με περίπλοκα σκαλίσματα και χρυσές και ασημένιες λεπτομέρειες, ενώ σε κάθε άκρο της υπάρχει το σχήμα ενός ζώου άγνωστης ταυτότητας. Με βάση τη διακόσμησή του, η Γκλόρσταντ θεωρεί ότι ενδεχομένως είχε σφυρηλατηθεί στη Φραγκική Αυτοκρατορία ή στην Αγγλία γύρω στο 800 μ.Χ., χωρίς να αποκλείει την κατασκευή του από κάποιον Νορβηγό σιδηρουργό που αντέγραψε φράγκικα όπλα.
Μολονότι είναι γνωστό ότι η περιοχή είχε ιδιαίτερη σημασία για τους Βίκινγκ, η ανακάλυψη ενός τόσο σπάνιου ευρήματος ήταν για τους ερευνητές απροσδόκητη. Όταν το ξίφος αποκατασταθεί και συντηρηθεί, θα εκτεθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Στάβανγκερ.
Γουότεργκεϊτ: 50 χρόνια μετά, όλοι θυμήθηκαν τον Γουίλς
Μισός αιώνας συμπληρώθηκε φέτος από το Γουότεργκεϊτ, το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην ιστορία των ΗΠΑ, που οδήγησε τον ρεπουμπλικάνο πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον σε παραίτηση δύο χρόνια αργότερα. Με αφορμή την επέτειο, πολλοί αρθρογράφοι θυμήθηκαν ένα «άγνωστο» πρόσωπο, από το οποίο ωστόσο ξεκίνησε η αποκάλυψη του σκανδάλου. Πρόκειται για τον Αφροαμερικανό Φρανκ Γουιλς, νυκτερινό φύλακα του κτηριακού συγκροτήματος Γουότεργκεϊτ στην Ουάσινγκτον, όπου στεγάζονταν τα γραφεία Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών, εν όψει των προεδρικών εκλογών του ίδιου έτους. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 16ης προς τη 17η Ιουνίου 1972, ο Γουίλς έκανε την τακτική επιθεώρησή του, όταν παρατήρησε ότι στην πόρτα μίας σκάλας την κλειδαριά κάλυπτε μια κολλητική ταινία. Υπέθεσε ότι την είχε τοποθετήσει το συνεργείο συντήρησης, την ξεκόλλησε και απομακρύνθηκε. Όταν μετά από μία ώρα επέστρεψε στο ίδιο σημείο διαπίστωσε ότι στην κλειδαριά υπήρχε και πάλι κολλημένη μια ταινία. Ο ίδιος έγραψε σε ένα σημείωμα, που σήμερα βρίσκεται στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ: «1:47 π.μ, βρέθηκε ταινία στις πόρτες. Κάλεσα την αστυνομία να επιθεωρήσει τον χώρο». Αστυνομικοί με πολιτικά, που έφτασαν χωρίς καθυστέρηση, βρήκαν τα γραφεία των Δημοκρατικών, στον 6ο όροφο του κτηρίου, παραβιασμένα και λεηλατημένα, ενώ στο εσωτερικό τους βρίσκονταν πέντε άτομα που συνελήφθησαν αμέσως. Σύντομα διαπιστώθηκε ότι οι άντρες αυτοί σχετίζονταν με επιχειρήσεις της CIA στην Κούβα, ενώ αργότερα μέσω πειστηρίων «συνδέθηκαν» και με την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον.
Το 1973, ο Γουίλς παραιτήθηκε από τη εργασία του, καθώς διεκδίκησε αύξηση (αμειβόταν με μόλις 80 δολάρια την εβδομάδα) και τα επόμενα χρόνια δυσκολευόταν να επιβιώσει μαζί με τη μητέρα του, έχοντας ως βοήθημα μόνο ένα μικρό προνοιακό επίδομα. Το 1979 καταδικάστηκε για κλοπή καταστημάτων και του επιβλήθηκε πρόστιμο, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε έναν χρόνο φυλάκιση για την κλοπή ενός ζευγαριού αθλητικών παπουτσιών. Το 2000 πέθανε άπορος από καρκίνο στον εγκέφαλο, σε ηλικία 52 ετών. Μολονότι για πολλές δεκαετίες το όνομα και ο ρόλος του σπάνια αναφερόταν σε επετειακά αφιερώματα για το Γουότεργκεϊτ, σήμερα ολοένα και περισσότεροι αποδέχονται ότι αν δεν υπήρχε αυτός το σκάνδαλο δεν θα είχε αποκαλυφθεί.
Σημειώνεται, τέλος, ότι ο Γουίλς είχε ερμηνεύσει τον εαυτό του και σε μια σύντομη σκηνή της βραβευμένης ταινίας του Άλαν Πάκουλα Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου (1976).
Τεύχος 650 (Αύγουστος 2022)
Γράψτε ένα σχόλιο
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.