Επικαιρότητα & Ιστορία – Τεύχος 638

Επικαιρότητα & Ιστορία

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΣ

Το παλιότερο παπούτσι στη Γερμανία

Το παλιότερο σωζόμενο παπούτσι στη βόρεια Γερμανία και πιθανότατα σε ολόκληρη την χώρα, ανακάλυψαν οι επιστήμονες μέσα στην λάσπη, στις ελώδεις εκτάσεις της Κάτω Σαξονίας. Πρόκειται για δερμάτινο σανδάλι με τρύπες για να περνά δερμάτινο λουρί (κορδόνι), που χρονολογείται περίπου από το 50 π.Χ.

Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια ανασκαφικών εργασιών στο μήκους 2,5 χλμ. αρχαίο ξύλινο μονοπάτι PR VI. Στην Κάτω Σαξονία έχουν καταγραφεί έως σήμερα σχεδόν 500 παρόμοια ξύλινα μονοπάτια από την Εποχή του Σιδήρου, που βοηθούσαν την μετακίνηση των κατοίκων σε αυτήν την εξαιρετικά δύσβατη, λόγω των εκτεταμένων ελών, περιοχή. Το μονοπάτι PR VI θεωρείται ως ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα του είδους του, λόγω του μήκους αλλά και του γεγονότος ότι ήταν κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου από ξύλα ελάτων. Σήμερα, ολόκληρη η περιοχή είναι ενταγμένη στο Φυσικό Πάρκο Dümmer.

Το γεγονός ότι το παπούτσι βρέθηκε ακριβώς δίπλα στο μονοπάτι, καθώς και η ανεύρεση θραυσμάτων από όχημα της εποχής, οδηγούν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι ο κάτοχος του έχασε το παπούτσι στον βάλτο επιχειρώντας να επαναφέρει το κάρο του, που πιθανότατα έσερναν βοοειδή και είχε ανατραπεί στο μονοπάτι. Στην προσπάθειά του αυτή, το παπούτσι του κόλλησε στην λάσπη του έλους και ο ίδιος το εγκατέλειψε προκειμένου να συνεχίσει την πορεία του.

Οι Μαορί πρώτοι επισκέπτες της Ανταρκτικής

Οι αυτόχθονες Μαορί της Νέας Ζηλανδίας είναι πιθανόν οι πρώτοι ναυτικοί που έφτασαν στην Ανταρκτική και μάλιστα δώδεκα αιώνες πριν από τους δυτικούς εξερευνητές, υποστηρίζει μελέτη Νεοζηλανδών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην επετηρίδα Journal of the Royal Society of New Zealand. Όπως αναφέρουν στη μελέτη τους, οι συγγραφείς αξιοποίησαν πληροφορίες από την παράδοση διαφορετικών ομάδων των Μαορί, αλλά και ανθρωπολογικά στοιχεία, που οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο Πολυνησιακός εξερευνητής Hui Te Rangiora και το πλήρωμά του ταξίδεψαν στα ύδατα της Ανταρκτικής στις αρχές του 7ου αιώνα. «Σε μερικές αφηγήσεις αναφέρεται ότι ο Hui Te Rangiora και το πλήρωμά του συνέχισαν νότια, πολύ νότια. Έτσι, είναι πιθανότατα οι πρώτοι άνθρωποι που είδαν τα νερά της Ανταρκτικής και ίσως και την ίδια την ήπειρο» επισημαίνουν.

Η επιστημονική ομάδα θεωρεί ότι, ισχυρή ένδειξη προς την ίδια κατεύθυνση, αποτελεί και η λέξη των Μαορί «Te tai-uka-a-pia», όπου «tai» σημαίνει «θάλασσα», «uka» σημαίνει «πάγος» και «a-pia» το χιόνι όπως μοιάζει όταν ξύνεται.

Τα ναυτικά επιτεύγματα των αυτόχθονων λαών στον Ειρηνικό είναι «ευρέως αναγνωρισμένα» υπογραμμίζουν οι συγγραφείς, επικαλούμενοι παλιότερες εθνογραφικές μελέτες που αποδείκνυαν πως στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, οι Μαορί διέσχιζαν τον Ειρηνικό τόσο εύκολα όσο οι δυτικοί διέσχιζαν μια λίμνη.

Σιγκαπούρη: Βρέθηκε μαζικός τάφος Βρετανών από τον Β΄ Π.Π.;

Το ενδεχόμενο ύπαρξης μαζικού τάφου Βρετανών στρατιωτών και πολιτών από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στον περιβάλλοντα χώρο του νοσοκομείου «Alexandra» της Σιγκαπούρης διερευνούν ιστορικοί, στο πλαίσιο έργων επέκτασης των εγκαταστάσεων του νοσοκομείου. Στις 14 και 15 Φεβρουαρίου 1942 περισσότεροι από 200 Βρετανοί υγειονομικοί και στρατιώτες, που νοσηλεύονταν στο «Alexandra», σφαγιάστηκαν κατά την εισβολή των ιαπωνικών στρατευμάτων στο νησί. Η Σιγκαπούρη αποτελούσε μέχρι τότε ισχυρή βρετανική βάση και οι μάχες με τον ιαπωνικό στρατό διήρκεσαν από τις 8 έως τις 15 Φεβρουαρίου.

Το «Alexandra» βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των εχθροπραξιών, όμως σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες έφερε σαφή διακριτικά πως επρόκειτο για νοσοκομείο. Επιπλέον, ένας Βρετανός αξιωματικός, κρατώντας λευκή σημαία, προσπάθησε να το παραδώσει επίσημα, αλλά δολοφονήθηκε εν ψυχρώ. Όταν οι Ιάπωνες στρατιώτες εισήλθαν στο νοσοκομείο, άρχισαν να πυροβολούν και να μαχαιρώνουν αδιακρίτως τους νοσηλευόμενους και το προσωπικό, ενώ άλλοι Βρετανοί μεταφέρθηκαν στο προαύλιο όπου εκτελέστηκαν. Ιαπωνικές πηγές της περιόδου αναφέρουν πως οι Ιάπωνες στρατιώτες αντέδρασαν με τον τρόπο αυτόν, επειδή δέχθηκαν πυρά από το νοσοκομείο.

Πιστεύεται ότι στη συνέχεια τα πτώματα των νεκρών ενταφιάστηκαν πρόχειρα σε μαζικό τάφο πίσω από το κτήριο του νοσοκομείου, σε χώρο που σήμερα καλύπτεται από γρασίδι και «σκανάρει» με ειδικά μηχανήματα η ερευνητική ομάδα.

Η πιο θανατηφόρα μέρα στην ιστορία των ΗΠΑ

Ποια ήταν η πιο θανατηφόρα μέρα στην ιστορία των ΗΠΑ; Απάντηση στο ερώτημα αυτό επιχειρεί να δώσει ο ιστορικός δημογραφίας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, Ντέιβιντ Χάκερ.

Μιλώντας στην ιστοσελίδα LiveScience.com, ο Χάκερ αναφέρει ότι το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι η 17η Σεπτεμβρίου 1862 με τη μάχη του Αντίεταμ κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου ή η 6η Δεκεμβρίου 1941 με την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ ή 11η Σεπτεμβρίου 2001 ή ακόμα και ο φετινός Φεβρουάριος, όταν στη χώρα πέθαιναν κάθε μέρα από επιπλοκές του Covid-19 σχεδόν 7.000 άνθρωποι. Όμως, όπως επισημαίνει, έτσι ξεχνάμε πως την ίδια ημέρα πέθαιναν άνθρωποι και από άλλες αιτίες, ενώ τίθεται και στατιστικό ζήτημα. «Ο πληθυσμός των ΗΠΑ έχει αυξηθεί από μόλις 4 εκ. το 1790 σε περισσότερα από 332 εκ. σήμερα» εξηγεί. «Φυσικά υπάρχουν περισσότεροι γενικοί θάνατοι σε μια τυπική ημέρα σήμερα, αλλά το ποσοστό των θανάτων στο σύνολο του πληθυσμού ήταν αναμφίβολα πολύ υψηλότερο το 1790».

Έτσι, λαμβάνοντας υπ’ όψη όλες τις σχετικές παραμέτρους, ο Χάκερ είναι σαφής: «Αν έπρεπε να ποντάρω σε μία μόνο επιλογή, θα διάλεγα μία από τις ημέρες του Οκτωβρίου του 1918, όταν κατά μέσο όρο πέθαιναν ημερησίως 6.000 άνθρωποι από την ισπανική γρίπη» καταλήγει.

Τεύχος 638 (Αύγουστος 2021)

Δείτε Περισσότερα >>