Τεύχος 622
Επικαιρότητα & Ιστορία – Τεύχος 622
Επικαιρότητα & Ιστορία
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΣ
Βρέθηκε ο τάφος του ιδρυτή της Ρώμης, Ρωμύλου;
Έναν υπόγειο ναό κι έναν τάφο, που πιθανώς αποτελούσε την τελευταία κατοικία του θρυλικού ιδρυτή της Ρώμης, Ρωμύλου, εντόπισαν αρχαιολόγοι κατά τις συνεχιζόμενες ανασκαφές στη Ρωμαϊκή Αγορά της ιταλικής πρωτεύουσας. Σύμφωνα με την Αλφονσίνα Ρούσσο (Alfonsina Russo), διευθύντρια του αρχαιολογικού πάρκου του Κολοσσαίου, η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε έναν χώρο αφιερωμένο στον πρώτο βασιλιά της Ρώμης και μια πέτρινη σαρκοφάγο, μήκους περίπου 1,4 μ. και θαμμένης σε βάθος 3 μ. κάτω από μαρμάρινο δάπεδο, που ανάγεται στον 6ο αιώνα π.Χ. «Είναι μια εξαιρετική ανακάλυψη. Το Φόρουμ (Ρωμαϊκή Αγορά) ποτέ δεν σταματά να βγάζει εντυπωσιακούς νέους θησαυρούς », δήλωσε η Ρούσο στους Times του Λονδίνου.
Ο υπόγειος ναός βρισκόταν κάτω από τη σκάλα εισόδου της Κουρίας, δηλαδή του κτιρίου όπου συνεδρίαζε η Ρωμαϊκή Σύγκλητος. Σύμφωνα με τη δρα Ρούσσο, παλιότεροι μελετητές θεωρούσαν ότι ο βωμός του ναού είχε τοποθετηθεί στο σημείο όπου οι αρχαίοι Ρωμαίοι πίστευαν ότι είχε ταφεί ο Ρωμύλος, ωστόσο στη σαρκοφάγο δεν βρέθηκαν οστά ή άλλα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας. Ένα άλλο, εξίσου ενδιαφέρον, στοιχείο είναι πως η ανακάλυψη έγινε κοντά στο Lapis Niger, έναν αρχαίο ναό της Ρωμαϊκής Αγοράς, που ανακαλύφθηκε το 1899 και φέρει επιγραφή στα αρχαία ελληνικά, η οποία προειδοποιεί ότι ο ιερός χώρος δεν πρέπει να διαταραχθεί.
Οι… κανίβαλοι του Κολόμβου
Την ακρίβεια του ισχυρισμού του Χριστόφορου Κολόμβου ότι, όταν έφτασε στις Μπαχάμες το 1492, συνάντησε, μεταξύ άλλων, τη φυλή ανθρωποφάγων Καρίμπα ή Κανίμπα (απ’ όπου προέρχεται ο όρος «κανιβαλισμός») εξετάζουν τέσσερις ερευνητές αμερικανικών πανεπιστημίων σε πρόσφατη μελέτη τους στην επιστημονική επιθεώρηση Scientific Reports.
Οι Καρίμπα ήταν φυλή του βορειοδυτικού Αμαζονίου, που από τον 8ο αιώνα αποίκησαν αρκετά νησιά της Καραϊβικής, αλλά έως σήμερα δεν υπήρχε κανένα ιστορικό ή επιστημονικό στοιχείο που να επιβεβαιώνει ότι είχαν φτάσει και έως τις Μπαχάμες. Εντούτοις, μελετώντας περισσότερα από εκατό κρανία από την περιοχή, μεταξύ του 8ου και του 16ου αιώνα, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι μέλη της φυλής των Καρίμπα είχαν πράγματι φτάσει στις Μπαχάμες ήδη από το έτος 1000. Όπως αναφέρουν, οι Καρίμπα διέσχισαν τη θάλασσα και έφτασαν στο νησί Ισπανιόλα ‒όπου σήμερα βρίσκεται η Αϊτή και η Δομινικανή Δημοκρατία‒ γύρω στο 800 μ.Χ., προτού συνεχίσουν την εξάπλωσή τους προς την Τζαμάικα και τις Μπαχάμες. Εκεί συναντήθηκαν με τη φυλή των Αραουάκ και υπολογίζεται ότι, περίπου, δύο αιώνες αργότερα άρχισε η μεταξύ τους πολεμική σύγκρουση.
Σημειώνεται ότι, στα ημερολόγιά του, ο Κολόμβος έγραφε ότι ο πληθυσμός του νησιού αποτελούνταν από τους Αραουάκ, που ήταν «οι καλύτεροι άνθρωποι στον κόσμο » και τους «τρομακτικούς » Κανίμπα (Καρίμπα).
Οι τοίχοι με τα κόκαλα
Ένα μοναδικό για την περιοχή της Φλάνδρας εύρημα αποκάλυψαν οι αρχαιολόγοι στη διάρκεια εργασιών για τη δημιουργία ενός νέου κέντρου υποδοχής των επισκεπτών στον καθεδρικό ναό της Γάνδης, Άγιο Μπάβο.
Συγκεκριμένα, εντόπισαν υπόγειους χώρους με τοίχους κατασκευασμένους αποκλειστικά από ανθρώπινα οστά, που προέρχονται από μηρούς και κνήμες ενηλίκων προσώπων, ενώ το διάστημα μεταξύ των τοίχων αυτών είναι γεμάτο από ανθρώπινα κρανία. Όλα τα οστά χρονολογούνται στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα, αλλά σύμφωνα με τους επιστήμονες οι τοίχοι κατασκευάστηκαν τον 17ο ή 18ο αιώνα. Δεδομένου ότι σε πολύ μικρή απόσταση υπήρχε νεκροταφείο, κατά το επικρατέστερο σενάριο οι τοίχοι κατασκευάστηκαν με κόκαλα από τάφους, οι οποίοι καταστράφηκαν προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για διάνοιξη νέων. Ωστόσο, καθώς οι πιστοί πίστευαν στην ανάσταση του σώματος, τα κόκαλα αυτά δεν μπορούσαν να πεταχτούν και για τον λόγο αυτό επαναχρησιμοποιήθηκαν αργότερα για τη δημιουργία των συγκεκριμένων χώρων, που αποτελούσαν ένα είδος οστεοφυλακίου.
Παρόμοια ευρήματα έχουν βρεθεί στο Παρίσι, στη Ρώμη ή στη (σημερινή) Τσεχία, αλλά είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται κάτι παρόμοιο σε αυτή την περιοχή του Βελγίου. Πάντως, όπως διευκρινίζεται από την επιστημονική ομάδα, το συγκεκριμένο εύρημα «δεν θα γίνει τουριστικό αξιοθέατο » και «τα οστά θα μεταφερθούν σε άλλο σημείο ».
Το ασφαλέστερο πολεμικό κράνος της σύγχρονης ιστορίας
Τα γαλλικά κράνη, τύπου Adrian, που χρησιμοποιήθηκαν στις μάχες των χαρακωμάτων κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πρόσφεραν μεγαλύτερη ασφάλεια στους στρατιώτες σε σύγκριση με τα κράνη που χρησιμοποιεί σήμερα ο αμερικανικός στρατός!
Στο εντυπωσιακό αυτό συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές βιοϊατρικής τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Ντιουκ (ΗΠΑ), μετά από συγκριτική μελέτη τους σε τέσσερα διαφορετικά κράνη: το στρογγυλό, χωρίς προεξοχές, Brodie που χρησιμοποιούσαν πριν από έναν αιώνα οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί στρατιώτες, το γερμανικό Stahlhelm, το γαλλικό Adrian και το σημερινό του αμερικανικού στρατού. Κατά τους επιστήμονες, ο τραυματισμός στο κεφάλι αποτελούσε μία από τις κύριες αιτίες απωλειών στο μέτωπο και το κράνος Adrian, μολονότι δεν προστάτευε επαρκώς από σφαίρα τουφεκιού ή μυδραλιοβόλου, διέθετε στην κορυφή του ένα πρόσθετο μεταλλικό κομμάτι προορισμένο να περιορίσει τις συνέπειες από μεταλλικά θραύσματα αλλά και από το «σοκ» της έκρηξης. «Τα σύγχρονα στρατιωτικά κράνη δεν προστατεύουν καλύτερα τον εγκέφαλο από το ωστικό κύμα μιας έκρηξης σε σύγκριση με εκείνα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου » υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά σε σχετική ανακοίνωσή τους.
Μάλιστα, οι δοκιμές που πραγματοποίησαν έδειξαν ότι ο κίνδυνος πρόκλησης σοβαρών βλαβών στο κεφάλι ήταν 50% χωρίς κράνος, λιγότερος από 10% με το γερμανικό και το βρετανικό, 5% με το σύγχρονο αμερικανικό και μόλις 1% με το γαλλικό κράνος.
Ανακαλύψτε περισσότερα στο Τεύχος 622 Απρίλιος 2020>>
Γράψτε ένα σχόλιο
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.