Επικαιρότητα & Ιστορία – Τεύχος 621

Επικαιρότητα & Ιστορία

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΣ

Ανάκτορο των Μάγια βρέθηκε στο Μεξικό

Ένα επιβλητικό πέτρινο κτίριο, μήκους 55 μ., πλάτους 15 μ. και ύψους 6 μ., που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο Κουλουμπά (Kulubá) στην περιοχή Γιουκατάν του Μεξικού, ταυτοποιήθηκε από επιστημονική ομάδα του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού (INAH) ως ένα «άγνωστο» έως σήμερα ανάκτορο των Μάγια, με ηλικία περίπου 1.000 ετών.
Το συγκεκριμένο ανάκτορο κατασκευάστηκε σε περιοχή με πυκνή και υψηλή βλάστηση, γεγονός που το προστάτευσε από τα καιρικά φαινόμενα και επέτρεψε την εξαιρετική διατήρησή του, ενώ σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις χρησιμοποιούνταν από μέλη της ανώτερης κοινωνικής βαθμίδας των Μάγια. Αποτελούσε τμήμα ευρύτερου συγκροτήματος, που περιλάμβανε, ακόμα, βωμό, φούρνο και δωμάτια διαμονής, καθώς και μερικές δευτερεύουσες ταφές, δηλαδή σορούς που είχαν μεταφερθεί εκεί μετά τον αρχικό ενταφιασμό τους σε άλλο σημείο. Από την ανάλυση των ευρημάτων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το συγκρότημα χρησιμοποιήθηκε σε δύο χρονικές περιόδους: κατά την Ύστερη Κλασική Περίοδο (600-900 μ.Χ.) και κατά την Κλασική Περίοδο Τερματισμού (850-1050 μ.Χ.).

«Καθώς γνωρίζουμε ελάχιστα στοιχεία για τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά στην Κουλουμπά, το ενδιαφέρον μας στρέφεται τώρα τόσο στην προστασία του κτηρίου όσο και στην ενδελεχή μελέτη της αρχιτεκτονικής του », δήλωσε ο αρχαιολόγος Αλφρέντο Μπαρρέρα (Alfredo Barrera), επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας.

Η παλιότερη απεικόνιση της Βενετίας

Η Βενετία είναι η πόλη όπου έζησαν μερικοί από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της ιστορίας, όπως ο Μικελάντζελο, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Τιτσιάνο. Όμως, η παλιότερη απεικόνισή της ‒εξαιρουμένων χαρτών και πορτολάνων‒ οφείλεται στον φραγκισκανό μοναχό Νικολό ντα Πογκιμπόνζι (Niccolò da Poggibonsi), ο οποίος τη σχεδίασε μετά το προσκυνηματικό ταξίδι που πραγματοποίησε στην Ιερουσαλήμ την περίοδο 1346-1350 και την περιέλαβε σε κείμενο με τις εντυπώσεις του από το ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου είχε διέλθει και από την «πόλη των δόγηδων».

Το σχέδιο ανακαλύφθηκε το 2019 από την ερευνήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Σαιντ Άντριους της Σκωτίας Σάντρα Τόφολο (Sanda Toffolo) στην Εθνική Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βενετίας, κατά την έρευνα για τη μελέτη της Βενετία: Περιγράφοντας την πόλη, περιγράφοντας το κράτος  που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Όπως επισημαίνει η Τόφολο, εκτός από το σχέδιο, ο Πογκιμπόνζι περιγράφει αναλυτικά στο κείμενό του τις εκκλησίες, τις κάρες των αγίων που βρίσκονταν εκεί, αλλά και τα δαιδαλώδη κανάλια της πόλης, γεγονός που δείχνει ότι «η Βενετία σαγήνευε από πολύ νωρίς όσους την επισκέπτονταν ». Επιπλέον, σύμφωνα με την Τόφολο, η συγκεκριμένη εικόνα πρέπει να είχε κυκλοφορήσει ευρέως εκείνη την εποχή, καθώς στο πρωτότυπο σχέδιο βρέθηκαν μικροσκοπικές τρύπες από τις οποίες κοσκινιζόταν ειδική σκόνη σε άλλη επιφάνεια, προκειμένου να αντιγραφεί το πρωτότυπο σχέδιο.

Άγνωστες πτυχές της ζωής δύο κορυφαίων συγγραφέων του 20ου αιώνα

Νέα στοιχεία σχετικά με δύο διάσημους αγγλόφωνους συγγραφείς του 20ού αιώνα ήρθαν πρόσφατα στη δημοσιότητα.

Συγκεκριμένα, Βρετανός συλλέκτης παρέδωσε στο Μουσείο «The Mount», στο Λένοξ της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ), το μόνο σωζόμενο αντίγραφο του πολύ γνωστού μυθιστορήματος Τα χρόνια της αθωότητας  (The Age of Innocence ), που είναι βεβαιωμένο ότι ανήκε στη συγγραφέα του Ήντιθ Ουώρτον (Edith Wharton, 1862-1937). Η δωρεά έγινε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την κυκλοφορία του βραβευμένου με Πούλιτζερ βιβλίου, εντούτοις το συγκεκριμένο αντίτυπο προέρχεται από την 6η ανατύπωσή του, το 1921. Φέρει την υπογραφή της Ουώρτον, καθώς και σφραγίδα ενός μοναστηριού στη γαλλική Ριβιέρα όπου η συγγραφέας έγραψε το μυθιστόρημα από τον Σεπτέμβριο του 1919 έως τον Μάρτιο του 1920.

Όπως αναφέρουν πηγές του Μουσείου, που στεγάζεται στο σπίτι της Ουώρτον, η συγγραφέας συνήθιζε να δωρίζει βιβλία της για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Αργότερα, περισσότερα από 1.000 βιβλία που κατείχε καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν είχαν μεταφερθεί στο Λονδίνο, ενώ άλλο τμήμα της βιβλιοθήκης της, που φυλασσόταν σε κάστρο στη Μεγάλη Βρετανία, παραχωρήθηκε το 2005 στο Μουσείο από Βρετανό παλαιοβιβλιοπώλη. Όμως το συγκεκριμένο αντίτυπο φέρει, επίσης, τη σφραγίδα του Αμερικανού επιχειρηματία με φιλανθρωπικό έργο Νόρμαν Μπασσέτ (Norman D. Bassett), που πέθανε το 1980. Είναι γνωστό ότι ο Μπασσέτ ήταν συλλέκτης βιβλίων με υπογραφές των συγγραφέων τους, κι έτσι οι υπεύθυνοι του «The Mount» εξετάζουν τώρα όλα τα σενάρια, προκειμένου να διαπιστώσουν την ακριβή «διαδρομή» του αντιτύπου κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.

Την ίδια στιγμή, η εφημερίδα The Times  του Λονδίνου αποκάλυψε 30 ερωτικές επιστολές του συγγραφέα Τζωρτζ Όργουελ (George Orwell, 1903-1950) προς δύο πρώην αγαπημένες του, την Μπρέντα Σάλκελντ (Brenda Salkeld) και την Έληνορ Ζακ (Eleanor Jacques). Τις επιστολές αυτές αγόρασε ο γιος του Όργουελ, Ρίτσαρντ Μπλερ, προκειμένου να τις παραχωρήσει στο αρχείο του συγγραφέα, στο University College του Λονδίνου.

Σύμφωνα με τους Times, μία από τις επιστολές προς τη Σάλκελντ ήταν γραμμένη μόλις την επομένη του γάμου του συγγραφέα με την Αϊλήν Ο’Σώνεσσυ (Eileen O’Shaughnessy), ενώ σε μεταγενέστερη επιστολή του προς τη Σάλκελντ ο Όργουελ ανέφερε ότι η σύζυγός του κατανοούσε τις ανάγκες του και «θα ήθελε να κοιμάμαι μαζί σου περίπου δύο φορές τον χρόνο, απλά για να είμαι χαρούμενος ».

Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα, ο Μπλερ σημείωσε πως, μολονότι τα γράμματα αυτά είναι προσωπικά, φανερώνουν πως οι Σάλκελντ και Ζακ «ήταν γυναίκες με προσωπικότητα και άποψη, κάτι που έλκυε τον πατέρα μου και για τον λόγο αυτό φαίνεται πως είχαν σημαντικά μεγαλύτερη επιρροή στο έργο του απ’ ό,τι πιστεύαμε έως σήμερα».

Ανακαλύψτε περισσότερα στο Τεύχος 621 Μάρτιος 2020>>