Κανένας, άλλος τεχνολογικός σχεδιασμός ή κοινωνικός θεσμός δεν αντιπροσωπεύει τη νεωτερικότητα όσο ο σιδηρόδρομος. Εκτός από πρωτοποριακός τεχνολογικός σχεδιασμός, είναι και μείζων κοινωνικός θεσμός, καθώς οργάνωσε διαφορετικά τον δημόσιο χώρο και τον σύγχρονο αστικό βίο.

Τα τρένα, πέρα από την προφανή συμβολή τους στην οικονομική δραστηριότητα, μεταμορφώνουν τις πόλεις, αλλάζουν την κοινωνία και τη ζωή των ανθρώπων, τη σχέση τους με τον χώρο, τον χρόνο, τον εαυτό τους και τους άλλους. Η σύγχρονη πόλη γεννήθηκε από τη μετακίνηση με το τρένο. Τα τρένα κατακτούν τον χώρο, μεταβάλλουν το ίδιο το τοπίο, το επινοούν εκ νέου. Αυτή η κατάκτηση του χώρου οδηγεί αναπόδραστα και στην αναδιοργάνωση του χρόνου. Οι τεράστιοι νέοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, ως μνημειώδεις πύλες εισόδου στις σύγχρονες πόλεις, προκαλούν βαθιές αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση του δημόσιου χώρου.

Η κατακτητική εμπειρία των σιδηροδρόμων ανακόπηκε κατά τη δεκαετία του 1950. Το τρένο είχε πια ισχυρούς ανταγωνιστές το αυτοκίνητο και το αεροπλάνο και έπεσε θύμα του εξαστισμού, τον οποίο το ίδιο είχε διευκολύνει. Εκεί όμως που το μέλλον των τρένων προμηνυόταν ζοφερό, τα πράγματα μετά το 1990 άρχισαν να γίνονται ξανά ελπιδοφόρα.

Στην Ελλάδα το πρώτο σιδηροδρομικό δίκτυο λειτούργησε το 1869 στη διαδρομή Αθήνα-Πειραιάς. Με την πάροδο του χρόνου η διαδρομή επεκτάθηκε μέχρι την Ομόνοια και αργότερα προς την Κηφισιά.  Το 1882 η Βουλή άρχισε να συζητά την κατασκευή νέων σιδηροδρομικών διαδρομών μεγάλων αποστάσεων. Η εδαφική ιδιομορφία της χώρας συντέλεσε ώστε να μην προτιμηθεί η κατασκευή ενός ενιαίου πλέγματος σιδηροδρομικών γραμμών που θα συνέδεε όλες τις πόλεις, αλλά πολλών μικρών τοπικών και αυτόνομων δικτύων, τα οποία θα συνέδεαν τις πόλεις και τις πεδινές περιοχές της ενδοχώρας με τα πλησιέστερα λιμάνια.

O παλαιότερος ίσως δημόσιος οργανισμός του νεοελληνικού κράτους, που κινείται ακόμα στις ράγες του Xαρίλαου Tρικούπη,  δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στις μεγαλόστομες διακηρύξεις των εκάστοτε κυβερνήσεων. Οφείλει  να αλλάξει ο ιδρυτικός νόμος του και να τεθούν σε λειτουργία θυγατρικές νέων έργων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του.

Αγαπητοί αναγνώστες, εδώ και σχεδόν δύο χρόνια το κόστος των τυπογραφικών εξόδων του περιοδικού έχει υπέρογκα αυξηθεί. Μέχρι τώρα το ίδιο το περιοδικό απορρόφησε αυτή την εξοντωτική αύξηση, αλλά πλέον τίθεται ζήτημα επιβίωσής του. Γι’ αυτό τον λόγο, η διεύθυνση αποφάσισε την προσωρινή αναπροσαρμογή της λιανικής τιμής του κατά 1,00 € ανά τεύχος και κατά 10,00 € της ετήσιας έντυπης συνδρομής. Η παραπάνω αναπροσαρμογή δεν ακολουθεί το ποσοστό της επιμέρους αύξησης του κόστους εκτύπωσης, αλλά κατά πολύ λιγότερο τον μέσο όρο των επίσημων στατιστικών πληθωρισμού για τις εξειδικευμένες υπηρεσίες στον Έντυπο Τύπο, όπως συγκριτικά δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία για τα έτη 2021-2022 (ΕΛΣΤΑΤ, Δ.Τ., 23 Ιανουαρίου 2023).

Ζητούμε την κατανόησή σας και ευχόμαστε σύντομα οι τρέχουσες συνθήκες να επιτρέψουν την υποχώρηση των τιμών.

Η 55 ετών Ιστορία Εικονογραφημένη εξακολουθεί να προσφέρει έγκυρη γνώση χάρη στην άοκνη προσπάθεια των συντελεστών της και κυρίως χάρη σ’ εσάς, το αναγνωστικό κοινού της.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης
Εκδότης – Διευθυντής

Τεύχος 659 (Μάιος 2023)

Δείτε Περισσότερα >>