Ο Οργανισμός Αρχεία Άρολσεν, που ιδρύθηκε το 1947 με απόφαση των Συμμάχων, έχει συγκεντρώσει εκατομμύρια εγγράφων για όλες τις ομάδες των θυμάτων του χιτλερικού καθεστώτος και έχει αναγνωριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η ιστορική του ονομασία, Διεθνής Υπηρεσία Αναζητήσεων (International Tracing Service – ITS), φανερώνει άλλωστε την αρχική του αποστολή, που δεν ήταν άλλη από την αναζήτηση των θυμάτων του ναζιστικού ολοκληρωτικού καθεστώτος και την τεκμηρίωση των διώξεων που υπέστησαν. Πέρα από την αναζήτηση αγνοουμένων, ο οργανισμός συνέβαλε στην τεκμηρίωση της φρίκης των ναζιστικών διώξεων, τη στήριξη νομικών επιχειρημάτων αναφορικά με τη δίωξη των δραστών και τα αιτήματα αποζημίωσης των θυμάτων.

Bάση για τους 30 εκατ. φακέλους των Αρχείων Άρολσεν, που αφορούν 17,5 εκατ. θύματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ήταν το αρχείο του Βρετανικού Ερυθρού Σταυρού από το 1943. Το 1946 τα αρχεία αυτά με απόφαση των δυτικών συμμάχων μεταφέρθηκαν στο Μπαντ Άρολσεν, το οποίο γεωγραφικά βρίσκεται στο κέντρο σχεδόν των τότε ζωνών κατοχής στη Γερμανία.

Το 1955 υπεγράφη από 11 κράτη (ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία, Πολωνία, Ισραήλ, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία και Ελλάδα) η Συνθήκη της Βόννης, που όριζε ότι το αρχείο θα το διαχειρίζεται η Διεθνής Υπηρεσία Αναζητήσεων του Ερυθρού Σταυρού και ότι θα δίνει πληροφορίες μόνον για την τύχη των θυμάτων του ναζισμού, χωρίς όμως άμεση και προσωπική πρόσβαση σε αυτά. Απέκλειε δε πλήρως την πρόσβαση σε ιστορικούς και δημοσιογράφους. Και αυτό διότι κατά την εκτίμηση των 11 κρατών το περιεχόμενο των αρχείων ήταν «άκρως απόρρητο», επειδή συμπεριελάμβαναν «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα». Εντέλει, ύστερα κυρίως από πιέσεις των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Ολλανδίας, ελήφθη απόφαση για το άνοιγμα του τεράστιου αρχείου από τα έντεκα συναρμόδια για τη διαχείρισή του κράτη.

Τα αρχεία που φυλάσσονται στο Μπαντ Άρολσεν συγκεντρώθηκαν από στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές των Ναζί με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Με γκρίζα, γραφειοκρατική γλώσσα οι Ναζί κρατούσαν στοιχεία για τα πάντα, από τον αριθμό των ψειρών στο κεφάλι ενός κρατούμενου έως την ακριβή στιγμή της εκτέλεσής του. Επιπλέον, μπορεί να αποκαλύψει τι είδους ιατρικά πειράματα έγιναν σε ποιον κρατούμενο και γιατί, ποιος κατηγορήθηκε από τους ναζί για ομοφυλοφιλία, παιδοφιλία, φόνο ή για αιμομιξία, ποιοι Εβραίοι συνεργάστηκαν με τους ναζί και
πώς πείστηκαν να το κάνουν. Πρόκειται, επομένως, για το μεγαλύτερο αρχείο πληροφοριών για το Ολοκαύτωμα. Το αρχείο θεωρείται μοναδικό και η πρόσβαση σε αυτό κρίνεται απαραίτητη, καθώς περιέχει προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που έζησαν την καταστροφή.

Τα Αρχεία Άρολσεν συνιστούν βασικό πυλώνα έρευνας, μελέτης και ερμηνείας των συνεπειών που είχε στη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών το ατύχημα εκείνο που δεν θα είχε μεσολαβήσει εάν είχαν προνοήσει οι ηγέτες της εποχής.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης
Εκδότης – Διευθυντής

Τεύχος 609 (Μάρτιος 2019)

Δείτε Περισσότερα >>