Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΤΟ 1911

Του Διονύση Ν. Μουσμούτη, επίτιμος δρ. του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκδότης-διευθυντής του περιοδικού “Ιστορία Εικονογραφημένη”.

Η Μόνα Λίζα, γνωστή και ως Τζιοκόντα ή Πορτραίτο της Λίζα Γκεραρντίνι, είναι αναμφισβήτητα ένας από τις πιο γνωστές προσωπογραφίες στον κόσμο. Υπολογίζεται ότι περίπου 10,2 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι κάθε χρόνο, με το 80% από αυτούς να στέκονται σε ουρές εκατοντάδων μέτρων μόνο για να δουν τη Μόνα Λίζα. Ο πίνακας, στις μέρες μας, φυλάσσεται με ασφάλεια πίσω από ένα χοντρό γυάλινο περίβλημα στερεωμένο στον τοίχο και οι επισκέπτες υποχρεώνονται να παρατηρήσουν το αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι από κάποια απόσταση. Όταν ο Ιταλός Βιτσέντσο Περούτζα έκλεψε τη Μόνα Λίζα από το Λούβρο το 1911, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι η απουσία της θα ήταν αυτό που θα την έκανε τον πιο αναγνωρίσιμο πίνακα στον πλανήτη. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες κλοπές έργου τέχνης του 20ού αιώνα· χρειάστηκαν περίπου 24 ώρες για να παρατηρήσουν οι υπεύθυνοι του Μουσείου ότι ο πίνακας έλειπε από τη θέση του, καθώς πολλοί υπέθεσαν ότι είχε αποκαθηλωθεί για συντήρηση. Όταν η Μόνα Λίζα χαρακτηρίστηκε επίσημα ως αγνοούμενη, προσλήφθηκαν εξήντα γάλλοι ντετέκτιβ για να βρουν το χαμένο έργο τέχνης. Η αστυνομία προέβη σε δραστικές ενέργειες για την αναζήτηση του πίνακα, συμπεριλαμβανομένων του κλεισίματος των γαλλικών συνόρων και ενδελεχή έρευνα σε πλοία και τρένα. […]

Τεύχος 690 (Δεκέμβριος 2025)

Δείτε Περισσότερα >>