Πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου,  αρκετοί άνθρωποι γερμανικής καταγωγής που ζούσαν στο εξωτερικό ενθαρρύνθηκαν να σχηματίσουν ομάδες πολιτών για να εξυμνήσουν τις «γερμανικές αρετές» σε όλο τον κόσμο και να ασκήσουν πιέσεις με σκοπό να βοηθήσουν τους στόχους του Ναζιστικού Κόμματος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η Γερμανοαμερικανική Ομοσπονδία (German-American Bund) ιδρύθηκε το 1936 ως «μια οργάνωση Αμερικανών πατριωτών της Γερμανίας», λειτουργώντας περίπου 20 στρατόπεδα νεολαίας και εκπαίδευσης, και τελικά αυξήθηκε σε δεκάδες χιλιάδες μέλη και 70 περιφερειακά τμήματα σε όλη τη χώρα.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1939 η Γερμανοαμερικανική Ομοσπονδία πραγματοποίησε μια συγκέντρωση «αμερικανοποίησης» στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν της Νέας Υόρκης, καταγγέλλοντας τις εβραϊκές συνωμοσίες, τον πρόεδρο Ρούσβελτ, και άλλους. Στη συγκέντρωση, στην οποία συμμετείχαν 20.000 υποστηρικτές και μέλη, διαμαρτυρήθηκαν τεράστια πλήθη αντιναζί, τα οποία συγκρατήθηκαν από 1.500 αστυνομικούς.

Τη δεκαετία του 1930 η Γερμανοαμερικανική Ομοσπονδία θεωρήθηκε μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ασφάλεια του έθνους. Η ηγεσία της ήταν τόσο ακραία και διεφθαρμένη, ώστε η ναζιστική ηγεσία στη Γερμανία την αποκήρυξε. Η ιδιότητα μέλους της προήλθε από Γερμανούς που μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και σχεδίαζαν να επιστρέψουν όταν βελτιωνόταν η οικονομία της χώρας τους.

Ο αρχηγός της Γερμανοαμερικανικής Ομοσπονδίας, Φριτς Κουν, Γερμανός βετεράνος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, δημιούργησε ένα μίγμα φιλοαμερικανισμού με πίστη στη ναζιστική Γερμανία και στη φασιστική Ιταλία. Μιλούσε για μια «ελεύθερη Αμερική» και τον «κίνδυνο» της «εβραϊκής επιρροής». Ξεκίνησε επίσης ένα κίνημα νεολαίας και καλοκαιρινές κατασκηνώσεις που εξυπηρετούσαν περίπου 7.000  παιδιά που ήταν αφοσιωμένα στον ναζισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όταν άρχισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, το 1939, η Γερμανοαμερικανική Ομοσπονδία διαλύθηκε, πολλά από τα περιουσιακά  στοιχεία της κατασχέθηκαν και ο αρχηγός της συνελήφθη για υπεξαίρεση και αργότερα απελάθηκε στη Γερμανία.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο τα αμερικανικά ναζιστικά κόμματα αντικαταστάθηκαν από νέες οργανώσεις, που συνδύαζαν τη συνωμοσιολογική σκέψη για τους Εβραίους, τους μετανάστες και τους Αφροαμερικανούς με νέους φόβους περί κομμουνιστικής ανατροπής, από ομάδες όπως η John Birch Society και το Liberty Lobby (και τα δύο ιδρύθηκαν το 1958) μέχρι το Αμερικανικό Ναζιστικό Κόμμα του Τζορτζ Λίνκολν Ρόκγουελ και περαιτέρω παραφυάδες, όπως η Εθνική Συμμαχία. Η οργάνωση σε ακροδεξιές και ρατσιστικές ομάδες συνεχίζεται μέχρι σήμερα, εκδηλωμένη στο σύμπλεγμα οργανώσεων που συγκεντρώθηκαν στο Σάρλοτσβιλ το 2017 για να «Ενώσουν τη Δεξιά» (Unite the Right rally), καθώς και σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που ακολούθησαν.

Οι ρατσιστές, οι υποστηρικτές της ευγονικής και του περιορισμού της μετανάστευσης αποτελούν εδώ και καιρό μέρος του αμερικανικού εθνικού ιστού, ακόμη και όταν οι ιδέες που πρεσβεύουν έχουν αναγνωριστεί ως ακραίες. Μια χώρα που πραγματικά δεν αποκλείει καμία κοινωνική ομάδα δεν μπορεί να οικοδομηθεί με την επίκληση ενός εν πολλοίς μυθικού παρελθόντος συντροφικότητας και ενότητας. Αντίθετα, η υπενθύμιση της Ιστορίας των δυσοίωνων δυνάμεων μέσα στην αμερικανική κοινωνία υπενθυμίζει την ανάγκη για επαγρύπνηση και για συνεπή προσπάθεια για την περιθωριοποίηση αυτών των δυνάμεων και των τοξικών ιδεών τους.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης
Εκδότης – Διευθυντής

Τεύχος 671 (Μάιος 2024)

Δείτε Περισσότερα >>