ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

«Ο,ΤΙ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ, ΤΟ ΞΕΡΩ ΧΡΟΝΙΑ»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΗΦΗ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΗ ΠΡΟΒΑΤΑ

Αν… Οι ιστορικοί σε όλο τον κόσμο αρέσκονται συχνά να ξανακοιτούν την Ιστορία μέσα από το πρίσμα ενός «Αν»...

Για τη σύγχρονη Ιστορία της Ευρώπης έχουν συμφωνήσει όλοι ποιο είναι το μεγάλο «Αν»: «Πόσο διαφορετική θα ήταν η Ευρώπη, και άρα ολόκληρος ο κόσμος, ΑΝ την Κυριακή 18 Ιουνίου του 1815 στο Βατερλό είχε νικήσει ο Ναπολέων;».

Έχει όμως και η σύγχρονη Ελλάδα το δικό της πολύ μεγάλο «Αν»: «Πόσο διαφορετικά θα εξελισσόταν η μεταπολεμική Ελλάδα ΑΝ ο Νίκος Ζαχαριάδης δεν αποφάσιζε το 1946 να οδηγηθεί η χώρα στον Εμφύλιο;».

Νίκος Ζαχαριάδης: Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1931 ως το 1956. Αυτός είναι ο εμβληματικός και με τη μεγαλύτερη επίδραση ηγέτης του ΚΚΕ στον 20ό αιώνα, και, όπως κάθε τέτοιος ηγέτης, επηρέασε με τις πράξεις του τους φίλους, τους εχθρούς, αλλά και ολόκληρο το ιστορικό τοπίο. Με δεδομένο ότι η σύγχρονη Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα η «μετεμφυλιακή Ελλάδα» που στήθηκε από τους νικητές του Εμφυλίου, τότε εκ των πραγμάτων και αναμφισβήτητα ο καμβάς πάνω στον οποίο υφάνθηκε η νεότερη Ελλάδα λέγεται Νίκος Ζαχαριάδης.

Γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1903 στην Αδριανούπολη, και ήταν το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς του. Στα δεκαέξι του δούλευε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης και καθώς εκεί υπήρχε η «Πανεργατική», συνδικαλιστική οργάνωση στην οποία λειτουργούσε πυρήνας της Κομμουνιστικής Διεθνούς, έγινε μέλος και στη συνέχεια γραμματέας.

Τη διετία 1922-1923 πήγε ως ναυτεργάτης στη Σοβιετική Ένωση, όπου έγινε μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών. Το 1923 έγινε μέλος και του ΚΚ Τουρκίας. Σε ηλικία 21 ετών, τον Ιανουάριο του 1924, μαζί με τον Ναζίμ Χικμέτ, τον Τούρκο ποιητή και φίλο του, στάθηκαν τιμητική φρουρά δίπλα στο φέρετρο του Λένιν. Ήταν φοιτητής του «ΚΟΥΤΒ», του περιβόητου Κομμουνιστικού Πανεπιστημίου των Εργαζομένων της Ανατολής.