Το 1947 τα Ηνωμένα Έθνη ψήφισαν υπέρ της διάσπασης της Παλαιστίνης σε δύο κράτη, το αραβικό και το εβραϊκό Το σχέδιο έγινε αποδεκτό από τους Εβραίους ηγέτες, αλλά απορρίφθηκε από τους Άραβες και τελικά δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Οι μάχες στη Μέση Ανατολή, μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της παλαιστινιακής παραστρατιωτικής οργάνωσης Χαμάς στο Ισραήλ, είναι οι πιο πρόσφατες στον πόλεμο Ισραηλινών Παλαιστινίων, που μαίνεται εδώ και 70 χρόνια. Οι συγκρούσεις, στις οποίες κατά καιρούς έχουν εμπλακεί, έμμεσα ή άμεσα, εξωτερικές δυνάμεις, ανατρέπουν κάθε προσπάθεια για αποκατάσταση της σταθερότητας. Στην καρδιά της σύγκρουσης βρίσκονται οι ισραηλινές απαιτήσεις για ασφάλεια στην περιοχή, την οποία εδώ και καιρό το Ισραήλ θεωρεί εχθρική εξαιτίας των φιλοδοξιών των Παλαιστινίων να αποκτήσουν δικό τους κράτος.

Ο ιδρυτής του Ισραήλ, Νταβίντ Μπεν-Γκουριόν, ανακήρυξε τη δημιουργία του σύγχρονου Κράτους του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1948, φιλοδοξώντας να δημιουργήσει ασφαλές καταφύγιο για τους Εβραίους μετά τις διώξεις που υπέστησαν στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Οι Παλαιστίνιοι θρηνούν για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, αποκαλώντας τη Νάκμπα ή καταστροφή, καθώς είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξή τους και στάθηκε εμπόδιο στις φιλοδοξίες να αποκτήσουν κρατική υπόσταση.

Στον πόλεμο που ακολούθησε περίπου 700.000 Παλαιστίνιοι, ο μισός αραβικός πληθυσμός της υπό βρετανική διοίκηση τότε Παλαιστίνης, έφυγαν από τα σπίτια τους, καταλήγοντας στην Ιορδανία, στον Λίβανο και στη Συρία, όπως επίσης στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Στις αρχές Ιουνίου του 1967, ξεκινώντας τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, το Ισραήλ κατάφερε να κατατροπώσει τρεις αραβικούς στρατούς (Αιγύπτου, Συρίας, Ιορδανίας) και να τριπλασιάσει τα εδάφη του προσαρτώντας την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας, τη Χερσόνησο του Σινά και τα Υψώματα του Γκολάν.

Το 1973 η Αίγυπτος και η Συρία επιτέθηκαν σε ισραηλινές θέσεις στη διώρυγα του Σουέζ και στα Υψώματα του Γκολάν, ξεκινώντας τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Το 2006 ξέσπασε πάλι πόλεμος στον Λίβανο, όταν ένοπλοι της Χεζμπολάχ συνέλαβαν δύο Ισραηλινούς στρατιώτες. Το 2005 το Ισραήλ εγκατέλειψε τη Γάζα, την οποία είχε καταλάβει το 1967, ενώ βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Αιγύπτου. Ωστόσο, στη Γάζα σημειώθηκαν εκεί μεγάλες εντάσεις το 2006, το 2008, το 2012, το 2014 και το 2021, με αεροπορικές επιδρομές των ισραηλινών δυνάμεων και εκτόξευση ρουκετών από Παλαιστίνιους ενόπλους, καθώς και διασυνοριακές επιδρομές και από τις δύο πλευρές.

Η λύση δημιουργίας δύο κρατών, οι ισραηλινοί εποικισμοί, το καθεστώς της Ιερουσαλήμ και οι πρόσφυγες βρίσκονται στο επίκεντρο της διαμάχης, εμποδίζοντας την επίτευξη ειρήνης εδώ και εφτά δεκαετίες. Η Χαμάς απορρίπτει τη λύση των δύο κρατών, η οποία θα επέτρεπε τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας,. ενώ το Ισραήλ  θέτει ως όρο για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους τον αφοπλισμό των Παλαιστινίων, ώστε να μην απειλούν το Ισραήλ.

Απαιτούνται ιστορικοί συμβιβασμοί τόσο για το σιωνιστικό εθνικό κίνημα όσο και για το παλαιστινιακό εθνικό κίνημα. Και οι δύο λαοί οφείλουν να συμβιώσουν στην ίδια γη, είτε το επιθυμούν είτε όχι.

Διονύσης Ν. Μουσμούτης
Εκδότης – Διευθυντής

Τεύχος 666 (Δεκέμβριος 2023)

Δείτε Περισσότερα >>